Sunday, March 31, 2013

परदेशात भारतीय असल्याचा अभिमान असू द्या

परदेशात भारतीय असल्याचा अभिमान असू द्या 

तुम्ही जेव्हा एखाद्या प्रगत देशात जाल तेव्हा भारतीय असल्याचा अभिमान राखा.  एकदा परदेशात  एका ओफ़िशल  पार्टी मध्ये गेलो होतो. तिथे एक युक्रेनियन  स्त्री तिच्या ब्रिटीश नवऱ्या बरोबर  आली होती. जेवायला माझ्या बाजूला बसली होती.
जेवताना गप्पा मारायला लागलो तेव्हा तिने भारताचा विषय काढला.

ती म्हणू लागली " मी भारताबद्दल खूप ऐकलेय. तिथली  संस्कृती  खूप सुंदर आहे. तिथले जेवण थोडे तिखट असते पण छान लागते. आणि तिथला निसर्ग तर खूपच मोहक. " तिची प्रशंसा ऐकून मला खूप बरे वाटले आपण भारतीय असल्याचा खूप अभिमान वाटला. " मी तो मूवी पहिला मध्ये एकदा, काय बरे त्याचे नाव? …. हा , "स्लमडॉग मिलनेयर " खूप वाईट अवस्था आहे तिथे. किती गरीब आहे ना  भारत!! किती लोक अशी राहत असतील न तिथे!! " हे वाक्य ऐकल्यावर  मला खूप वाईट वाटले, खूप अशांती झाली मनाची . पण मी काही  शांत बसले नाही. लगेच तिला उत्तर दिले, " मला वाटते कि त्या मूवी मध्ये जे दाखवले आहे, तो आमच्या देशाचा खूपच छोटासा भाग आहे. तुम्ही एकदा आमच्या देशात या. तिथली संकृती, तिथली  प्राचीन काळची सुबत्ता तुम्हाला पाहायला मिलेल. आमचे देश तसे खूप श्रीमंत आहे. पारतंत्र्यात आमची सगळी संपत्ती लुटून नेण्यात आली. नाही तर  आज आम्ही आर्थिक रित्या जगातले सगळ्यात श्रीमंत देश असतो. ज्या भारतातली संपत्ती लुटून आज एक  देश इतके श्रीमंत झाले आहे, ते भारत किती श्रीमंत असेल हा विचार कोणी करत नाही. पण आता खूप प्रगती झाली आहे आमची. तुम्ही एकदा नक्की या भारतात. तुम्हाला खूप आवडेल. " असे म्हणून मी तिच्या प्रतिक्रियेची वाट पहिलि. माझ्या मनात देश प्रेमाच्या लाटा उसळ्या मारत होत्या.

तिला माझ्या मनातली घालमेल समजली होती. ती म्हणाली, " मी स्वतः एका गरीब देशातली आहे, युक्रेनची, मी समजू शकते कसे वाटते कुणी आपल्या देशाला गरीब म्हंटले की. सॉरी, जर मी तुम्हाला दुखावले असेल तर."  
" ओके . नो प्रोब्लेम, मला थोडे वाईट वाटले. पण ठीके. " असे म्हणत मी तो विषय संपवला. त्या वेळी मला त्या मूवी च्या डिरेक्टर चा, प्रोडूसर चा  खूप संताप आला होता. तो डिरेक्टर स्वतः  एक ब्रिटीश आहे.  त्या मुवीत दाखवायला  त्याला भारतातल्या कुठल्याच चांगल्या गोष्टी का मिळाल्या नाहीत. म्हणजे, त्या मुवीत  एक प्रकारे भारताची निंदाच  केली आहे असे म्हंटले तरी चालेल- असे विचार माझ्या मनात घोळत होते.  


परदेशात भारतीयांना नेहमी कमी दर्ज्याची वागणूक दिली जाते, ती याच्याच मुळे. भारत गरीब आहे, तिथे खूप गरिबी आहे. भारतीय म्हणजे घाण, अस्वछ, बेशिस्त असा गैरसमज बऱ्याच  फिरंग्यांना असतो. पण मनाला सारखे वाटते की त्यांनी  कितीही प्रगती केली तरी भारतीय माणसाच्या बुद्धिमत्तेची आणि माणुसकीची सर त्यांना कधीच येणार नाही.  कोणी आपल्या देशाला गरीब म्हणत असेल, आपल्या देशाबद्दल थट्टा, मस्करी करून काही वाईट बोलत असेल,  तर त्याची गोष्ट तुम्ही कबूल करू नका. आपल्या देशाचा मान राखा.!! जय हिंद !! 
!! जय महाराष्ट्र !!

Thursday, March 28, 2013

मोझारेला आणि टोमाटो सलाड

मोझारेला आणि टोमाटो सलाड

साहित्य -

४  मोठे  टोमाटो
४  टेबल स्पुन एक्स्ट्रा  व्हर्जिन  ओलिव  ओइल
काळी मिरी पूड  - चवीपुरता
मीठ- चवीपुरता
२ ७ ५  ग्राम  मोझरेला  चीझ
८ -१ ०  बेसील / कोथिम्बिर /पुदिना  ची पाने
स्कीव - २-३  नग  (बांबू/ लोखंडा  च्या बारीक लांब काड्या )









कृती -


१. टोमाटोचे  बारीक काप  करावे  .

२. मोझारेला  चीझ  चे  बारीक काप  कापावे  .
३. एक स्कीव घेऊन त्यात आलटून पालटून हे काप  लावावेत  .
४. असे होतील तितके स्कीव मध्ये  लाऊन घ्यायचे .
५. ह्या स्कीव्स ला एका प्लेट  मध्ये आडवे ठेऊन त्यावर मीठ व काळी  मिरी पूड चवीपुरता टाकायची .
६. त्यावर मग एक्स्ट्रा  व्हर्जिन  ओलिव  ओइल  चमच्याने घेऊन  एकसरिने ओतत जावे.
७ . त्यावर  बेसील / कोथिम्बिर /पुदिना  ची पाने ठेऊन  गार्निशिंग करावे.

Tuesday, March 26, 2013

"या वाला खाउन जावा अस्सल मराठा मासवडी- आमच्या गावाचा पेशल आईटम."


आमचे गाव राजुरी, जुन्नर मधे घाटावर राहणार्‍या मराठ्यांचे हे गाव. शिवरायच्या शिवनेरीजवळ बसलेले, शेतीने समृद्ध, स्वछ, सुंदर. म्हणजे गुजरात्यांच्या किव्वा नॉन-महाराष्ट्रीयांच्या म्हणण्या नुसार, आम्ही तसे पक्के घाटी. मराठ्यांचा एक विशिष्ट पदार्थ म्हणजे मासवडी. मी माहेरची देशस्थ ब्राह्मण आणि सासर ९६ कुळी मराठा. माहेरी तशी तिखट खायची सवय होतीच पण कांदा, खोबरे, लसूण वापरल्याने पदार्थांना येणारी एक वेगळी चव मला लग्नानंतरच कळली. लग्न झाल्यावर एकदा गावाला गेलो होतो तेव्हा सासूबाईंनी बनवलेल्या ह्या पदार्थाशी ओळख झाली. ह्या पदार्थाची गंमत म्हणजे, त्याच्या नावात जरी मास असले तरी त्याच्यात खरे म्हणजे मास घालातच नाहीत. हा शुद्ध शाकाहारी पदार्थ आहे. गावाला कधी कुठे काही कार्य किवा मंगल काही घडले की हा पदार्थ बनवला जातो. खूप रुचकर पदार्थ आहे आणि शक्यतो तांबडा रस्सा आणि भाकरीबरोबर खावा (बाजरीची किव्वा ज्वारीची).

साहित्य-
वडीसाठी-

चण्याचे पीठ/ बेसन -२ वाट्या


१ वाटी सुके खोबरे बारीक चिरलेले
१/२ वाटी तीळ
३ मोठे कांदे- बारीक चिरलेले
हिरव्या मिरच्या-३
जिरे
लाल तिखट
२-३ अखे लसूण सोललेले
काळा मसाला
तेल
पाणी
मीठ
हळद

तांबडा रस्सासाठी

1/2 वाटी सुके खोबरे बारीक चिरलेले

2 मोठे कांदे- बारीक चिरलेले
पाणी
1 अखे लसूण सोललेले 
कदिपत्ता
हिरव्या मिरच्या, 
लाल तिखट 
जिरे
हळद
मीठ 
तेल




कृती-

१. एका कढईत थोडेसे तेल गरम करून त्यात खोबर्‍याचे तुकडे लाल भजावे. ते बाजूला काढून उरलेल्या तेलात त्याच्या पाठोपाठ तीळ आणि कांदा वेग वेगळे भाजून घ्यावे.
२. लसूण, लाल तिखट, काळा मसाला, हिरवी मिर्ची,हळद, मीठ घालून हे भाजलेले पदार्थ मिक्सर मधून किव्वा पाट्यावर वाटून घ्यावे. हे वाटण बाजूला काढून ठेवावे.
३. आता एका मोठ्या पातेल्यात जिर्याची, फोडणी घालून त्यात पाणी घालून आधण ठेवावे.
४. पाण्याला उकळी आल्यावर त्यात थोडे लाल तिखट,हळद, मीठ आणि बेसन घालून खूप फेतवे.
५. थोडा वेळ झाकण ठेऊन त्याची चांगली उकड होऊ द्यावी
६. उकड झाली की ती बाहेर काढून थोडी गरम असतानाच पटकन केळीच्या दोन पनांमध्ये किव्वा दोन प्लास्टिकच्या कागदानमध्ये थोडी घेऊन, त्याची जमेल तेवढी पातळ पोळी लटावी.
७. वरचा कागद किवा पान उचलून त्यावर तयार केलेले वाटण चांगले पसरावे.
८. खालचा कागद अलगद उचलून मोडत मोडत त्याला त्रिकोणी आकार येईल असे आलुवडी साठी करतो तसे घट्ट रोल करत जायचे.
९. आता हा रोल पेपर मधे बाहेर आलेला असेल तेव्हा त्याला आडवे आळुवडी सारखे कापायचे.
१०. तांबडा रस्सा बनवण्यासाठी खोबरे, कांदा, तेलात वेग वेगळे भाजून त्यात हिरव्या मिरच्या, लाल तिखट,हळद आणि लसूण घालून वाटून घ्यावे. मग एका कढईत जिरे, कदिपत्ता, काळा मासला घालून फोडणी करावी व त्यात हे वाटण घालावे आणि पाणी टाकून उकळवावे. चवीपुरता मीठ घालावे.
११. ह्या वड्यांवर थोडा तांबडा रस्सा टाकून त्या भाकरी बरोबर खाव्यात.

जगप्रसिद्ध- मोरोक्कन सूप


जगात प्रसिद्ध असे मोरोक्कन सूप आज आपण बघुया.

त्या साठी लागणारे सहित्य-


काबुली चणे- 1 वाटी रात्रभर भिजवलेले
कॉर्नफ्लवर किवा मैदा- 1 वाटी
शेवया- 1/2 वाटी
मोठे टोमॅटो- 4 नग बारीक चिरलेले
मोठे कांदे- 2 नग बारीक चिरलेले
हिरवी मिरची- ठेचलेली
मीठ
काळ्या मिर्‍याची पूड
आले लसूण पेस्ट- 2-3 चमचे
शाकाहारीसाठी- 200 ग्रॅम पनीर/ सोयबीन नगेटटस
मासाहारीसाठी- 200 ग्रॅम चिकन/ मटनाचे तुकडे
तेल
पाणी
कोथिंबीर
थिक क्रस्टी ब्रेड- 1 पुडा सूप बरोबर खायला

कृती-
1. एका बोल मधे कॉर्नफ्लवर किव्वा मैदा घेऊन त्यात थोडेसे पाणी घालून घट्ट पेस्ट करून ठेवायची.

2. एका भांड्यात थोडेसे तेल गरम करायचे
3. तेल गरम झाले की त्यात बारीक चिरलेला कांदा लालसर परतून घ्यायचा.
4. त्यात ठेचलेली हिरवी मिरची व आले लसूण पेस्ट टाकून थोडा वेळ चांगले परतायचे
5. बारीक चिरलेले टोमॅटो घालायचे.
6. थोडे शिजल्यावर त्यात 1-2 चमचे काळी मिरी पूड घालायची.
7. त्यात 1 लीटर पाणी घालायचे आणि चांगली उकळी येऊ द्यायची.
8. उकळी आल्यावर त्यात तयार केलेई पेस्ट, कबुली चणे आणि शेवाया घालायच्या.
9. जरा वेळ झाकण ठेऊन हे शिजू द्यायचे.
10. मग त्यात चिकन/ मटण/ पनीर/ सोयबीन चे तुकडे घालून मीठ घालून चांगले शिजू द्यायचे.
11. 10 मिनिटे शिजू दिल्यावर त्याला एका सर्विंग बोल मधे नीट ढवळून ओतावे.
12. वर कोथिंबीर किव्वा पार्सले बारीक चिरून टाकावी.
हे सूप सर्व करताना त्याच्या बरोबर क्रस्टी ब्रेड हवाच.
हा ब्रेड ह्या सूप बरोबर खाल्ला जातो.