आपण सगळेच मनाच्या एका कोपऱ्यात एकटे आहोत का?
आई, बाबा, भावंड, नवरा, बायको, मुलं, नातेवाईकांच्या घोळक्यात, मित्रांच्या- मैत्रिणींच्या टोळीत, कधी नं कधी कुठेतरी आपण एकटे आहोत ना?
आपण जगाला का भुरळ पडतोय कि आपण एकटे नाही आहोत, आपण खरच एकटे आहोत.
आई बाबांच्या, भावंडांच्या भांडणात,
जरी रक्ताची नाती आहेत तरी आपण एकटे आहोत.
नवरा बायको जरी जगासाठी एक आहेत तरी ते एकटे आहेत,
आतल्या आत कुठे तरी ते वेगळे आहेत.
पोरं बाळं झाली तरी आपण एकटेच आहोत,
ती मोठी झाली की त्यांचे मार्ग पकडणार.
मित्र मैत्रीण बदलत राहणार, शाळेत, कॉलेजमध्ये, नोकरी मध्ये कायमस्वरूपी कोणी नाही,
आज इथे उद्या तिथे, एक ठिकाण नाही, जग बदलते तसे ते ही बदलणारच.
राहिले कोण? आपण स्वतः का?
पण आपण तरी आपले आहोत का? या जगासाठी स्वतःला बदलतोय, जगाच्या गतीने चालायचा प्रयत्न करतोय, स्वतःच्या गतीने नाही.
No comments:
Post a Comment